conserimus, multos Danaum demittimus Orco.
Huc septem Aeneas collectis navibus omni
`Iam iam nulla mora est; sequor et qua ducitis adsum.
vela dabant laeti, et spumas salis aere ruebant,
non potuisse, tuaque animam hanc effundere dextra,

vidistis si quam hic errantem forte sororum,
LIBER II

prospectum late pelago petit, Anthea si quem
idque audire sat est?  Iamdudum sumite poenas,
obicitur magis, atque improvida pectora turbat.
fert umero, gradiensque deas supereminet omnis:
Quo molem hanc immanis equi statuere?  Quis auctor?
litoraque et latos populos, sic vertice caeli
terga dati, superant capite et cervicibus altis.
prodere voce sua quemquam aut opponere morti.
signantemque vias; tum longo limite sulcus
evasisse viam, subito cum creber ad auris
litoraque et latos populos, sic vertice caeli
virtutesque virosque, aut tanti incendia belli?
et me, quem dudum non ulla iniecta movebant
Talibus insidiis periurique arte Sinonis
et sedet hoc animo, perituraeque addere Troiae
una Eurusque Notusque ruunt creberque procellis
fertur in arva furens cumulo, camposque per omnis
aerea cui gradibus surgebant limina, nexaeque
viginti tauros, magnorum horrentia centum
Ter circum Iliacos raptaverat Hectora muros,
Iamque ibat dicto parens et dona Cupido
cuncta pater fatoque urguenti incumbere vellet.
reddit equus, laetique cavo se robore promunt
`Iuppiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur,
remigio alarum, ac Libyae citus adstitit oris.
Hic primum ex alto delubri culmine telis
`Saepe fugam Danai Troia cupiere relicta
quid meus Aeneas in te committere tantum,
sorte tulit, Troiam incensam et prolapsa videntem
implicuit sequiturque patrem non passibus aequis;
emissamque hiemem sensit Neptunus, et imis
ut primum lux alma data est, exire locosque
O passi graviora, dabit deus his quoque finem.

Eurus equis; stridunt silvae, saevitque tridenti
aptemus: dolus an virtus, quis in hoste requirat?
auditur, propiusque aestus incendia volvunt.
vos agitate fugam:
corripuere sacram effigiem, manibusque cruentis
Quod te per superos et conscia numina veri,
Atque hic ingentem comitum adfluxisse novorum
auratasque trabes, veterum decora alta parentum,
nutrimenta dedit, rapuitque in fomite flammam.
involvens umbra magna terramque polumque

Bis quinos silet ille dies, tectusque recusat
nota tibi, et nostro doluisti saepe dolore.
Ecce autem telis Panthus elapsus Achivom,
intendunt: scandit fatalis machina muros,
Dividimus muros et moenia pandimus urbis.
prospiciens, summa placidum caput extulit unda.
succedoque oneri; dextrae se parvus Iulus
pressit humi nitens, trepidusque repente refugit
impulit his cingi telis?  Aut quo ruis?' inquit;
inscius, atque ultro verbis compellat amicis:
Ilium in Italiam portans victosque Penates:
Hinc ferro accingor rursus clipeoque sinistram
Hoc erat, alma parens, quod me per tela, per ignis
insequitur. Quem das finem, rex magne, laborum?
femineis ululant; ferit aurea sidera clamor.
accipiunt socios atque agmina conscia iungunt.
Obstipuit, retroque pedem cum voce repressit:

Et iam finis erat, cum Iuppiter aethere summo
et casum insontis mecum indignabar amici.
multaque per caecam congressi proelia noctem
Non ego Myrmidonum sedes Dolopumve superbas
venimus; hic demum collectis omnibus una
impulerat ferro Argolicas foedare latebras,
pectora, si vobis audentem extrema cupido
quos illi fors et poenas ob nostra reposcent
Hinc ferro accingor rursus clipeoque sinistram

sin absumpta salus, et te, pater optume Teucrum,
`Nate, quis indomitas tantus dolor excitat iras?
regna Liburnorum, et fontem superare Timavi,
Franguntur remi; tum prora avertit, et undis
crateras magnos statuunt et vina coronant.
et breviter Troiae supremum audire laborem,
Italiam, fato profugus, Laviniaque venit
Vina bonus quae deinde cadis onerarat Acestes
convenere, toris iussi discumbere pictis.
Quo molem hanc immanis equi statuere?  Quis auctor?
Troes te miseri, ventis maria omnia vecti,

saucius: illum ardens infesto volnere Pyrrhus
Ter circum Iliacos raptaverat Hectora muros,
inter opima virum leni fluit agmine Thybris:
aeternis regis imperiis, et fulmine terres,
Myrmidonum Dolopumve aut duri miles Ulixi
extulerat, fatisque deum defensus iniquis
protinus ad sedes Priami clamore vocati.
bina manu lato crispans hastilia ferro.
implevitque mero pateram, quam Belus et omnes

Ipse hostis Teucros insigni laude ferebat,
Iam validam Ilionei navem, iam fortis Achati,
At non ille, satum quo te mentiris, Achilles
proelia: Numquam omnes hodie moriemur inulti.'
Haec ubi dicta, cavum conversa cuspide montem
nuntio, et in tutum versis aquilonibus actam,
Hic Dolopum manus, hic saevus tendebat Achilles;
non illi imperium pelagi saevumque tridentem,
portarum vigiles, et caeco Marte resistunt.'
et magnum falsi implevit genitoris amorem,
Iphitus et Pelias mecum, quorum Iphitus aevo
Et, si fata deum, si mens non laeva fuisset,
posthabita coluisse Samo; hic illius arma,

Hic mihi nescio quod trepido male numen amicum
Quicquid id est, timeo Danaos et dona ferentis.'